คลิ๊กลิงค์ด้านบนเพื่ออ่าน โดจิน
บริติช ช็อตแฮร์เป็นแมวขนาดกลางถึงใหญ่ เขามีพลังมาก มีกล้ามเนิ้อและกระดูกที่หนัก เขามีรูปร่างกลมหนา
เช่นเดียวกับแมวที่มีพลังมากทั่วไป ทุกองค์ประกอบของบริติช ช็อตแฮร์ทุกส่วนของร่างกายได้รับการพัฒนามาอย่างดี เขามีอกที่กว้าง คอหนา กรามที่แข็งแรงและปากที่พัฒนารูปลักษณะมาอย่างดี ขาหนาและแข็งแรง เขายังคงมีลักษณะตามวัตถุประสงค์ต้นกำเนิดคือ แมวที่เลี้ยงไว้เพื่อไล่สัตว์จำพวกหนุออกจากฟาร์มหรือบ้าน
ขนของอเมริกัน ช็อตแฮร์หนาและแน่น และจะยิ่งหนาและยาวขึ้นในช่วงหน้าหนาว ลวดลายของชนเกิดขึ้นเพื่อวัตถุประสงค์ในการป้องกันหรืออำพรางตัว
เวลาที่อุ้มบริติชขึ้น ควรที่จะรองรับในส่วนหลังไว้เสมอ และไม่ควรให้ขาหลังเกาที่ท้อง เนื่องจากอาจทำให้เขาไม่สบายตัวและไม่ปลอดภัย
ลักษณะนิสัย:
บริติช ช็อตแฮร์เป็นแมวที่น่าพึงพอใจเพื่อจะเป็นคู่หู เขาเป็นแมวที่เลี้ยงง่ายและสุขุม มีความจงรักภักดีมาก และชอบสุงสิงกับทุกคนในครอบครัว
แม้ว่าบริติชจะชอบเล่น แต่ก็ไม่ได้ต้องการการเอาใจใส่เป็นชั่วโมง หากเธอต้องการที่จะเล่น เขาจะมองหาใครสักคนและนำของเล่นมาให้คนนั้น นอกจากนี้บริติชจะสามารถเล่นได้ด้วยตัวเองดังนั้นจึงเป็นเพื่อนที่ดีสำหรับคนโสด
อาศัยกับ:
บริติช ช็อตแฮร์เป็นแมวที่มีรูปร่างหนา ล่ำสัน จึงต้องดูแลด้านโภชนาการเป็นพิเศษ ด้วยกระดูกและกล้ามเนื้อที่หนา ผู้ดูแลจึงต้องแน่ใจว่าน้ำหนักของเขาอยู่ใรระดับที่เหมาะสม มีการออกกำลังกายที่เพียงพอ การเล่นแบบมีปฏิสัมพันธ์อาจเป็นสิ่งจำเป็นที่จะช่วยให้รูปร่างที่ดี
บริติชจะเล่นเมื่อเขาต้องการที่จะเล่น และจะหาของเล่นหรือว่านำสิ่งอื่นมาเป็นของเล่นได้หาว่าไม่มีของเล่นเตรียมไว้ให้
การแปรงขนของอเมริกัน ช็อตแฮร์เป็นสิ่งสำคัญ เนื่องจากขนหนาและแน่น และจะยิ่งหนาและยาวขึ้นในช่วงหน้าหนาว ลวดลายของชนเกิดขึ้นเพื่อวัตถุประสงค์ในการป้องกันหรืออำพรางตัว
อเมริกัน ช็อตแฮร์มีความอดทนต่อการถูกทิ่งไว้ตัวเดียว เขาเป็นแมวที่ติดคนและว่าก็สามารถใช้เวลานอนตอนกลางวันได้ เขาเป็นเพื่อนที่ดูแลง่ายและเงียบ
ประวัติ:
บริติช ช็อตแฮร์มีต้นกำเนิดมาจากฟาร์มหรือถนนในบริเทน แต่ถูกจัดกลุ่มเป็นแมวตัวแรกในกลุ่มแฟนซี ซึ่ง “พ่อ” ผู้ให้กำเนิดสายพันธุ์นี้คือ ฮาร์ริสัน วายร์ (Harrison Wier) ผู้ซึ่งถือได้ว่าเป็นผู้พัฒนาสายพันธุ์มืออาชีพคนแรก เขาเป็นที่รู้จักในประวัติศาสตร์ของแมวแฟนซีว่าเป็น “บิดาของแมวแฟนซี” (Father of the Cat Fancy) นอกจากเขาจะเป็นผู้พัฒนาสายพันธุ์มืออาชีพคนแรก และเป็นผู้ตั้งกฎของการประกวดแมวซึ่งจัดขึ้นในบริเทนเมื่อค.ศ. 1871
นอกจากนี้ ฮาร์ริสันยังได้นำแมวที่จากถนนบริเทนเขามาในโปรแกรมการพัฒนาสายพันธุ์ และเปลี่ยนให้มันเป็นสายพันธุ์เพ็ดดีกรีโดยให้ชื่อว่าบริติช ซึ่งบริติชได้ตกหลุมรักในสายพันธุ์เพ็ดดีกรีใหม่ เมื่อแมวพันธุ์เปอร์เซียได้รับการแนะนำในบริเทน ก็ทำให้ระดับความนิยมของบริติชลดลงชั่วคราว ในระหว่างสงครามโลกครั้งที่สอง เช่นเดียวกับในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 1 ที่ความนิยมของสายพันธุ์นี้ลดลง แต่อย่างไรก็ตามเขาก็กลับมาได้รับความนิยมอีกครั้งเสมอ ปัจจุบับสายพันธุ์นี้ได้รับการขึ้นทะเบียนจากสมาคมทั่วโลก มีครั้งหนึ่งเขาเป็นที่รู้จักในนาม บริติช บลู (British Blue) แต่ต่อมาเมื่อสีอื่นๆ เป็นที่ยอมรับเขาก็ถูกเรียกว่าบริติช หรือบริติช ช็อตแฮร์