คลิ๊กรูปด้านบนเพื่ออ่าน Coming to the Mart
แมววิเชียรมาศ
แมววิเชียรมาศ ปรากฏหลักฐานในสมุดข่อยโบราณของไทย บางตำราเรียก ‘แมวแก้ว’ เป็นแมวไทยโบราณ มักเลี้ยงไว้ในพระราชสำนักตั้งแต่สมัยอยุธยา เพราะถือว่าเป็นแมวนำโชคลาภ ชาวบ้านธรรมดาไม่มีโอกาสได้เลี้ยง เนื่องจากมีมูลค่าสูง ซื้อขายได้ถึงหนึ่งแสนตำลึงทอง ในคราวเสียกรุงศรีอยุธยาครั้งที่สอง ถูกนำไปพม่าเพราะเห็นว่าเป็นทรัพย์สินมีค่า จึงสูญหายไปจากไทย
ต่อมา สมเด็จพระพุฒาจารย์ พุทธสรมหาเถระ (นวม พุทฺธสโร) เจ้าอาวาสวัดอนงคาราม สำรวจเมืองอยุธยาที่ร้างแล้ว ได้พบสมุดข่อยที่ไม่ถูกเผาเอ่ยถึงแมวนี้ จึงให้คนไปเสาะหาจนพบ จึงได้แมวพันธุ์วิเชียรมาศกลับสู่ไทย
แมววิเชียรมาศมีลักษณะเด่น คือมี ตาสีฟ้าสดใสเหมือนตาฝรั่ง ขนลำตัวสั้นแน่นโทนสีขาวแกมสีน้ำตาลอ่อน และมีแต้มสีเข้มที่เรียกว่า แต้มสีครั่ง (Seal Point) หรือสีน้ำตาลไหม้ ได้แก่ ที่บริเวณหน้า หูทั้งสองข้าง ขาทั้งสี่ข้าง หาง และที่อวัยวะเพศ รวม 9 ตำแหน่ง, ลักษณะ หาง ยาว ปลายแหลมชี้ตรง โคนใหญ่และค่อยๆ เล็กเรียวกลมไปจนสุดปลายหาง, ขา ยาวเรียวได้สัดส่วนกับลำตัว
แมววิเชียรมาศมีชื่อเสียงมากในต่างประเทศ ชาวต่างชาติเรียกแมวไทยลักษณะนี้ว่า Siamese Cat
ประเทศไทยเคยใช้แมววิเชียรมาศเป็น แมสคอต (mascot) หรือสัญลักษณ์นำโชคในการแข่งขันกีฬาซีเกมส์ ปี 2528 ที่กรุงเทพมหานคร และปี 2538 ที่จังหวัดเชียงใหม่